โคฮาดะโคเฮจิ (Kohada Koheiji) ผีนักแสดง ผู้รักในการสวมบทบาทเป็นคนตายและจอมแก้แค้น แห่งประเทศญี่ปุ่น

            โคฮาดะโคเฮจิ (Kohada Koheiji) เป็นหนึ่งในผีที่มีชื่อเสียงอย่างมากในสมัยเอโดะ มันปรากฏตัวในโรงละคร โดยมีพื้นฐานเรื่องเล่ามาจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นราวปี 1700 เมื่อผสมเข้ากับความเชื่อและข่าวลือหลายครั้ง ก็ทำให้เกิดภูตผีโคฮาดะโคเฮจิขึ้นและถูกบันทึกเอาไว้ร้อยปีต่อมา ในหนังสือเรื่อง “ The Strange Tale of Revenge from Asaka Swamp” และเรื่องราวยังถูกดัดแปลงกลายเป็นละครคาบุกิเรื่อง “ Colorful Fairy Tales” ทำให้ชื่อเสียงของผีตนนี้ยิ่งโด่งดังมากขึ้นไปอีก

 

พฤติกรรมของภูตผีโคฮาดะโคเฮจิ

            กล่าวขานกันว่า โคฮาดะโคเฮจิพยายามปกป้องสถานะของตัวเองในฐานะของนักแสดงบทผีของตัวเองเอาไว้ พร้อมกับความอิจฉาริษยาเป็นอย่างมาก ถ้าหากมีนักแสดงที่สวมบทบาทเป็นเข้าในละครหรือภาพยนตร์ก็มักที่ถูกโคฮาดะโคเฮจิหลอกหลอน ทำให้เกิดเหตุการณ์แปลกประหลาด อุบัติเหตุและทำให้บาดเจ็บอย่างเป็นปริศนา

 

ตำนานและต้นกำเนิดของโคฮาดะโคเฮจิ

            โคฮาดะโคเฮจิ เคยเป็นนักแสดงชั้นสาม ที่อาศัยและทำงานอยู่ในคณะละคร Morita-za อย่างไรก็ตามโคฮาดะโคเฮจิแสดงได้แย่มาก อีกทั้งยังขี้เหร่ ผิวซีด ท่าทางอิดโรย ตาแบนและเส้นผมกระเซิง ทำให้เขามักได้รับบทที่ไม่สำคัญในการแสดงละครคาบุกิ อย่างไรก็ตามในที่สุดเขาก็ได้มีโอกาสแสดงกับคณะละครในชนบทที่ผู้คนไม่ได้ใส่ใจกับภาพลักษณ์ที่หรูหราเท่ากับในเมืองหลวง แต่.. ด้วยรูปลักษณ์ภายนอกที่ไม่ค่อยดีนักทำให้เขาได้รับบทบาทเป็นผี เพราะช่วยประหยัดเงินของคณะละครในการแต่งหน้าได้เป็นอย่างดี

            โคฮาดะโคเฮจิเชื่ออย่างมากว่ามันคือโอกาสสุดท้ายในฐานะนักแสดง เขาจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เข้าถึงบทบาทได้มากที่สุด ถึงขนาดที่ศึกษาสังเกตใบหน้าของคนตายถึงกล้ามเนื้อที่หย่อนยาน และดวงตาที่จ้องมองไปยังความว่างเปล่า สิ่งเหล่านื้ทำให้เขาได้รับการยอมรับในฐานะนักแสดงอย่างมาก จนถึงขนาดที่กล่าวขวัญกันว่าเขาเป็นนักแสดงบทผีที่เก่งที่สุดขอชนบท

            ต่อมาเขาได้แต่งงานกับ “โอสึกะ” นักภรรยาม่ายของนักแสดงอีกคนที่ถูกประหารชีวิตเพราะก่อเหตุฆาตกรรม เธอมองว่าโคฮาดะโคเฮจิเป็นคนโง่เขลา ทำให้ต่อมาเธอก็ทิ้งเขาไปสู่อ้อมกอดของนักแสดงคนอื่นในขณะที่เขาไม่อยู่บ้าน ในที่สุดชู้รักทั้งสองก็วางแผนสังหารโคฮาดะโคเฮจิเพื่อที่จะได้ครองรักกันตลอดไป

            วันหนึ่งการแสดงถูกยกเลิกเนื่องจากฝนตก พี่ชายของชายชู้ได้ชวนโคฮาดะโคเฮจิออกไปตกปลาที่หนองน้ำอันห่างไกลจากสายตาผู้คน ในขณะที่ล่องเรือออกไปโคฮาดะโคเฮจิก็ได้ถูกฟาดด้วยเบ็ดตกปลาเข้าที่ศีรษะจนตกลงจากเรือจมลงสู่ผืนน้ำลึก ก่อนที่จะลากร่างไร้วิญญาณไปยังที่ซ่อนลับและแบ่งปันเงินที่โคฮาดะโคเฮจิได้รับเป็นรางวัลจากการแสดงกับน้องชายที่รออยู่

            ทันใดนั้นเอง ร่างของโคฮาดะโคเฮจิก็สั่นเทิ้มและกลิ้งไปมา ก่อนที่มืออันเย็นเฉียบราวกับน้ำแข็งจะคว้าข้อมือของชายชู้เอาไว้ทำให้เขาตกใจถึงกับร้องลั่นออกมา แม้จะพยายามดิ้นเพียงใด แต่ข้อมือนั้นก็แข็งแกร่งอย่างมาก ในที่สุดศพก็ล้มลงทับร่างของเขาพร้อมกับดวงตาที่เบิกโพลงจ้องมองมาอย่างน่ากลัว พี่ชายที่อยู่ในเหตุการณ์จึงชักดาบออกมาตัดศีรษะของโคฮาดะโคเฮจิขาดกระเด็น แต่ข้อมือยังคงจับแน่นเหมือนเดิม พวกเขาจึงต้องค่อยๆตัดนิ้วมือออกทีละข้อกว่าที่จะหลุดพ้นเป็นอิสระได้สำเร็จ

            พวกเขารีบกลับไปยังเอโดะโดยไม่หยุดพัก แล้วเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้โอสึกะฟัง แต่เธอบอกว่าโคฮาดะโคเฮจิอยู่ที่บ้านและกำลังนอนหลับอยู่ ทั้งสองจึงรีบเข้าไปที่ห้องนอนและเห็นว่ามีใครบางคนนอนหลับอยู่หลังประตูเลื่อน ชายชู้พยายามเปิดประตูเลื่อน ในขณะที่มีมือสีฟ้าซีดจับปลายของมันเอาไว้ทำไม่สามารถเปิดได้ หลังจากออกแรงอยู่นานจนกระทั่งประตูเลื่อนหลุดตกกระทบพื้น เป็นจังหวะเดียวกับที่มีนิ้วมือซีดเซียวห้าอันกลิ้งไปมาอยู่บนพื้นและส่งกลิ่นเน่าเหม็นอบอวลไปทั่ว

            ในห้องนอน ปรากฏว่าไม่มีศพของโคฮาดะโคเฮจิ มีเพียงดวงไฟขนาดเล็กลอยขึ้นไปบนอากาศและบินออกไปนอกหน้าต่าง สร้างความหวาดกลัวให้กับชายชู้เป็นอย่างมาก ในขณะที่โอสึกะกลับรู้สึกโล่งใจที่สามีเสียชีวิตแล้ว และทำการจัดงานศพ พร้อมกับพิธีแต่งงานอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

            พวกเขาใช้ชีวิตในฐานะของสามีภรรยาร่วมกันเป็นเวลากว่าครึ่งปีโดยที่ไม่มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น จนกระทั่งลืมเรื่องราวของโคฮาดะโคเฮจิไป อย่างไรก็ตาม ในคืนหนึ่งเขาตื่นขึ้นมาและพบว่ามีร่างของใครสักคนนอนอยู่ตรงกลางระหว่างเขากับโอสึกะ เขาโกรธมาจากกระโดดออกจากเตียง แต่ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น ถึงอย่างนั้น มันก็เริ่มทำให้เขาสงสัยในความซื่อสัตย์ของโอสึกะ

            คืนหนึ่งเขาออกไปดื่มเหล้า เมื่อกลับมาในตอนดึกก็เห็นร่างหนึ่งแอบปีนเข้ามาในหน้าต่างห้องนอน เมื่อลอบมองเข้าไปก็เห็นชายคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงกับโอสึกะ ด้วยความโกรธอย่างมากเขาจึงวิ่งเข้าไปในห้องพร้อมกับชักดาบออกมา โอสึกะที่ตื่นขึ้นมาตกใจมากเลยยกมือขึ้นป้องกันตัว เป็นจังหวะเดียวกับที่ดาบถูกฟันลงทำให้นิ้วทั้งห้าของเธอถูกฟันขาดกระเด็น เมื่อนิ้วตกลงไปบนพื้นมันก็เน่าเปื่อยทันที แถมยังส่งกลิ่นเหม็นเน่าแห่งความตาย วินาทีต่อมามีเสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังขึ้นจากด้านบน ทั้งสองจำได้ว่าเป็นเสียงของโคฮาดะโคเฮจิ สิ่งนี้ทำให้โอสึกะตกใจมากถึงกับหมดสติล้มลงในทันที

            หลังจากนั้นทุกคืนโคฮาดะโคเฮจิได้กลับมาหลอกหลอนเป็นประจำ ไม่นานนักทั้งสองก็เริ่มถูกบั่นทอนกำลังใจและสติสัมปชัญญะไปทีละน้อย โดยเฉพาะโอสึกะที่บ้าคลั่งหนักเสียจนเสียชีวิตไปไม่นานหลังจากนั้น ในขณะที่ชายชูเองก็ต้องเสียค่าใช้จ่ายมากมาย รวมไปถึงเงินที่ปล้นมาจากโคฮาดะโคเฮจิเพื่อรักษาตัวเองและจัดงานศพให้กับภรรยา แถมยังถูกนักบวชที่จ้างมาต้มตุ๋นเชิดเงินหนีไปอีกด้วย

            เมื่อสิ้นเนื้อประดาตัว เขาก็กลายมาเป็นขอทาน วันหนึ่งเขาพบกับนักบวชที่ดูคล้ายกับคนที่หลอกลวงเชิดเงินหนีไปเลยไล่ตาม แต่ถูกนักบวชฟาดด้วยไม้เท้ากระเด็นตกลงไปในสระน้ำ เมื่อคลานกลับขึ้นมาได้จึงพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองจำผิดและขอโทษ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงถูกทุบตีจนเกือบตาย เพื่อนบ้านที่เห็นเหตุการณ์เลยพาเข้ากลับไปที่บ้านเพื่อรักษาบาดแผล

            เขาตกอยู่ในอาการคลุ้มคลั่งตลอดทั้งคืนด้วยฤทธิ์ไข้ บางครั้งก็พูดเรื่องเพ้อเจ้อ ร้องได้ฟูมฟาย อย่างไรก็ตาม เมื่อรุ่งเช้ามาเยือนเขาก็ไม่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีก แถมสภาพของศพยังขึ้นอืดและเปลี่ยนเป็นสีเขียวเหมือนกับศพที่จมน้ำเสียชีวิต...